Czy wiesz, że ….?
Dzieci, które spędzają więcej czasu niż 2 godziny dziennie przed ekranem, mają niższe wyniki w testach poznawczych i słabsze umiejętności społeczne. Zamiast rozmowy-ekran. Zamiast ruchu-scrollowanie.
Mózg dziecka rozwija się w kontakcie z ludźmi i światem, nie ze smartfonem.
Zamień telefon na zabawę, rozmowę lub wspólny spacer. To procentuje – dziś i w przyszłości.
_____________________________________________
11 RZECZY, KTÓRYCH NIE WOLNO ZABRANIAĆ DZIECKU:
1. Jedzenia samodzielnie.
Tak, wiadomo – łatwiej i szybciej samemu nakarmić dziecko. Ale jeśli ciągle wyręczamy je w tak podstawowej czynności, odbieramy mu szansę na naukę samodzielności i wiarę w siebie.
W Polsce często mówi się: „Daj mu spróbować, inaczej nigdy się nie nauczy.” Pozwól dziecku próbować, nawet jeśli połowa zupy wyląduje na bluzce. To też świetna okazja do ćwiczenia małej motoryki!
2. Pomagania mamie (i tacie też!).
Polskie mamy nieraz w pośpiechu wolą zrobić wszystko same. Ale potem słyszymy: „On nic nie chce robić!”
Dzieci lubią czuć się potrzebne. Daj im szansę wytrzeć stół czy wsypać mąkę do miski (choćby połowa wylądowała obok). Chwal je! Dla malucha pochwała od rodzica to jak medal olimpijski.
3. Popełniania błędów.
W polskich domach wciąż często słyszy się: „Uważaj! Źle to robisz!” Ale to właśnie błędy są najlepszą nauczycielką. Niech dziecko samo spróbuje i zobaczy, co działa, a co nie. Rozwój to nie perfekcja – to proces prób i pomyłek.
4. Rysowania i brudzenia się.
Obawa przed brudną podłogą lub ścianą często kończy się odebraniem dziecku kredek. A przecież wystarczy wyznaczyć strefę do twórczości – stare prześcieradło, zmywalne farby i już można dać upust emocjom.
W polskich rodzinach twórczość bywa niedoceniana – a szkoda! To język, którym dziecko mówi o swoich uczuciach.
5. Wygłupiania się, hałasowania i biegania.
Polacy lubią spokój – ale w domu też powinno być miejsce na śmiech, dzikie podskoki i „bitwę na poduszki”.
Zamiast uciszać – dołącz! Bo za kilka lat to właśnie te szalone wieczory zostaną w pamięci na całe życie.
6. Wspinania się na placu zabaw.
Zamiast co chwilę wołać „Uważaj!”, pokaż dziecku, jak bezpiecznie się wspinać. W Polsce często martwimy się o kontuzje – ale ruch to zdrowie! Lepsze zadrapanie na kolanie niż godziny przed tabletem.
7. Zabawy wodą.
Zamiast nerwów o kałuże czy mokre rękawy, przygotuj wiadro, ściereczkę i strefę „chlapania”. Dla dzieci woda to magia. A może w ciepły dzień urządźcie sobie wspólnie mini „wodną bitwę” na balkonie? Polskie lato aż się o to prosi!
8. Dotykania delikatnych rzeczy.
Zamiast zakazywać, naucz ostrożności. Powiedz: „To jest kruche, musisz bardzo delikatnie.”
Jeśli dziecko nie będzie miało okazji dotknąć, nie nauczy się chronić. W końcu porcelana babci to nie tylko zabytek – to także lekcja szacunku.
9. Niedojadania obiadu.
Polska babcia zawsze mówi: „Zjedz wszystko, bo się zmarnuje!” Ale dzieci naprawdę wiedzą, ile im trzeba.
Zamiast zmuszać – zaufaj. Organizm dziecka to mądra maszyna. Lepszy głodny brzuszek za godzinę niż przejedzenie teraz.
10. Opowiadania „bajek”.
Dziecięce fantazje to nie kłamstwa – to trening dla wyobraźni. Polska szkoła niestety często stawia na fakty, a nie na kreatywność. A przecież z wyobraźni biorą się wielcy wynalazcy, artyści i marzyciele. Daj dziecku przestrzeń na wymyślanie!
11. Wyrażania swojego zdania.
W polskiej kulturze wciąż zbyt często dziecko „ma słuchać i nie dyskutować”. Ale przecież to też człowiek – tylko mniejszy. Rozmawiaj z dzieckiem jak z partnerem. Słuchaj uważnie, co mówi. Daj mu głos – a wychowasz osobę pewną siebie i szanującą innych.
_____________________________________
2 KWIETNIA
ŚWIATOWY DZIEŃ ŚWIADOMOŚCI AUTYZMU
Corocznie, 2 kwietnia obchodzony jest Światowy Dzień Wiedzy o Autyzmie.
Święto zostało ustanowione w 2007 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ z inicjatywy Kataru, by zwrócić uwagę na dyskryminację i izolację ludzi dotkniętych autyzmem.
Głównym celem obchodów jest podnoszenie świadomości społeczeństwa o problemach osób zmagających się z tym schorzeniem.
Według Światowej Organizacji Zdrowia, autyzm występuje u 1 na 100 dzieci, a to znaczy, że w naszym kraju żyje 400 tysięcy osób z autyzmem. Ale tu liczby się nie kończą, bo z autyzmem żyją także rodzice, rodzeństwo, opiekunowie, rodzina. To sprawia, że osób, których dotyczy autyzm jest nawet 3 mln.
Symbolem solidarności z „autystami” jest kolor niebieski. W Polsce na niebiesko, w poprzednich latach, zaświeciły się m.in. Pałac Kultury i Nauki, most Śląsko-Dąbrowski, gmach Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie czy Katowicki Spodek
Poniżej przedstawiam grafikę dotyczącą funkcjonowania osób autystycznych, pierwszych niepokojących sygnałów i wskazówek do pracy z uczniem z autyzmem,
__________________________________________________
NASZE ZAJĘCIA
Dzisiaj kilka faktów na temat emocji:
1. Emocje angażują całe ciało – odczuwane przez nas pobudzenie przejawia się np. szybszym biciem serca, przyspieszonym oddechem, drżeniem bądź dygotaniem.
2. Emocje nie pojawiają się bez powodu – zwykle powstają pod wpływem myśli bądź spostrzeżeń na temat danej rzeczy lub sytuacji. Mogą to być rzeczy nieświadome.
3. Emocje mogą być (umownie) „proste” lub „złożone” – proste (bądź podstawowe) to np. gniew, żal, smutek, strach, radość. Złożone, to np. zapał, zniecierpliwienie, duma. Te pierwsze są raczej krótkotrwałe a te drugie – mogą trwać nieco dłużej.
4. Emocje=energia. Długotrwałe hamowanie emocji może wiązać się z poczuciem zmęczenia, przygnębienia.
5. Emocje rzadko występują w formie „czystej” a częściej „mieszanej”. Czasami możemy odczuwać kilka emocji jednocześnie, nawet ze sobą sprzecznych.
6. Emocje bywają… zaraźliwe. Obserwowanie kogoś płaczącego może wzbudzać smutek w nas samych. Może nam się także udzielić zapał kogoś innego. Niektórzy są bardzo wyczule
Problem uzależnienia od gier i świata wirtualnego u dzieci
Świat gier komputerowych jest współcześnie istotnym elementem dziecięcej i młodzieżowej kultury. Biorąc pod uwagę gry dydaktyczne, które stwarzają liczne możliwości stymulowania rozwoju intelektualnego i emocjonalnego, możemy je wykorzystywać w procesie edukacji. Nośnikami treści, które mogą zaburzać rozwój psychoemocjonalny, socjalizacyjny są gry komercyjne. Dostęp do gier komputerowych jest bardzo prosty. Wraz z rozwojem techniki powstają coraz atrakcyjniejsze gry, które niosą za sobą liczne zagrożenia, między innymi uzależnienie. W sprzedaży znajduje się duża ilość gier, które zawierają negatywne, demoralizujące, prowokujące agresję treści. Nawet w grach dla najmłodszych dzieci, przemoc pokazywana jest w kolorowej oprawie, wywołująca pozytywne skojarzenia i emocje. Gry pozwalają kreować rzeczywistość, niekiedy zawierają obrazy okrucieństwa, czy przemocy. Pomimo, że jest to stymulacja – nie można tego bagatelizować. Narażony jest każdy, niezależnie od wieku.